13 november 2021                

In alle vroegte waren we vandaag op pad naar Rotterdam gegaan voor de wedstrijd tegen Alexandria’66, we vinden deze uitstekende ploeg terug op de derde plaats van de ranglijst. In de thuiswedstrijd tegen ze was het onderlinge verschil te groot om enig aanspraak te maken op resultaat, benieuwd hoe de krachtsverhouding vandaag zou liggen. Bij alle supporters was de sfeer uitstekend in de wetenschap, dat deze pot voorlopig wel eens de laatste keer met publiek zou zijn. Heel de selectie was fit, dus keus genoeg voor de technische staf. Met Dani, Jack en Quincy als wisselspelers hadden we een sterke bank, hier gaan we de 2^de helft nog zeker profijt van krijgen. Voor deze kraker hadden we onze joker Mooie Jimmy ingezet, hij mocht met de vlag in de hand alle Rotterdamse dames het hoofd op hol brengen. Dat is Jimmy natuurlijk wel toevertrouwd!

Kleine disclaimer: Voor mensen met hartproblemen en/of stemmingswisselingen adviseer ik om de aankomende tekst te lezen in een rustige omgeving met de juiste medicijnen binnen handbereik, deze wedstrijd was een rollercoaster van emoties!

Op het veld zagen we twee ploegen, die vanaf het eerste fluitsignaal lekker wilden gaan voetballen. Alexandria’66 is een sterke ploeg met een goede mix van voetballend vermogen en fysieke jongens, Westlandia staat meer bekend om het goede veldspel wat zij op de mat kunnen leggen. De wedstrijd was net begonnen toen Seb na een lichte aanraking onderuit ging in het strafschopgebied van de tegenstander, de scheidsrechter liet echter doorspelen tot ongenoegen van het Westlandse deel van het publiek. Alexandria zocht veelal de aanval op, waarbij hun verdediging ondersteund werd door hun keeper. In minuut 7 ging, na goed storen van onze kant, deze keeper buiten zijn eigen 16 in de fout. Zijn breedtepass naar een verdediger werd onderschept door Noah, die na een halve draai om zijn as een boogbal op de goal losliet. Met een uiterste krachtsinspanning kon de lange keeper met zijn handen een zeker doelpunt voorkomen, dit deed hij echter nog steeds buiten het strafschopgebied. De scheidsrechter was waarschijnlijk zijn rode prent vergeten, want om onbegrijpelijke reden deed hij dit vergrijp slechts met een gele kaart bestraffen. De toegekende vrije trap leverde helaas niets op, want de Rotterdamse keeper liet zien ook reddingen te kunnen leveren op de doellijn. Na zoveel tegenslag kregen we na een kwartier spelen een extra deksel op de neus, na half ingrijpen van onze kant stond de grote, bonkige spits vrij voor Dean en scoorde beheerst de 1-0. Heel lang kon onze tegenstander niet genieten van deze voorsprong, want enkele minuten later struikelde Salim over een graspol in de vijandelijke 16. De scheids deed een serieuze poging om “Westlander van het jaar” te worden en floot zonder aarzelen voor een penalty. Hoewel de ongeschreven voetbalwet zegt dat de neergehaalde speler nooit de strafschop zelf moet nemen, ging Salim resoluut achter de bal staan. Ook na zijn 4^de penalty heeft hij nog steeds een 100% score, 1-1! Na een half uur spelen werd er in eerste instantie door ons goed verdedigd bij een corner van Alexandria. Toen de bal voor de tweede maal onze doelmond ingebracht werd, stonden er ineens 4 tegenstanders vogelvrij voor Jay en keeper Dean. Hoewel Jay met gevaar voor eigen leven zijn lijf en leden in de strijd gooide, was de overmacht te groot en lag de 2-1 achter Dean. Naast deze tegenslag bleef Jay ook geblesseerd achter na dit duel en moest vervangen worden door Dani.  Terwijl beide teams al weer klaar stonden voor de aftrap, was voor Jimmy toch echt de tijd daar om te shinen. Zijn vlagsignalen waren tot aan Rotterdam The Hague Airport duidelijk waarneembaar, na goed overleg met de scheids werd de goal afgekeurd wegens buitenspel. Zodoende konden we na een vermakelijke eerste helft gaan rusten met een 1-1 stand.

In de 2^de helft werd er door Alexandria uit een heel ander vaatje getapt, ze gingen vol voor de 3 punten. Ook met de verse krachten Jack en Quincy, voor Toine en Noah in het veld gekomen, stonden we met onze rug tegen de muur. Veelal was het vrouwen en kinderen eerst, we kregen de bal niet van onze helft af. Hoewel dit niet lang goed kon blijven gaan, hielden we met kunst en vliegwerk stand. Na 11 minuten kregen we een corner tegen en maakten we daarbij ook nog een kleine handsbal. De scheids, ongetwijfeld “de Westlander van het Jaar”, floot niet en liet doorspelen. Alexandria wist in de scrimmage alsnog te scoren en tilde hiermee de stand naar 2-1. Hierna was de honger bij de tegenpartij nog steeds niet gestild, wij bleven ondertussen grossieren in foute passes, verkeerde aannames en gehaast spel. Logischerwijs waren de meeste kansen dus voor Alexandria, tot in de 18^de minuut het tij leek te keren. Bij een sporadische uitval van onze kant trapte de, volgens zeggen, keurige linksback na bij Salim met een rode kaart als gevolg. Zou er nog iets mogelijk zijn tegen een tiental in het laatste kwart van de wedstrijd? Daar leek het in eerste instantie niet op, want in de 24^ste minuut wist wederom de spits de 3-1 te score. Zelfs bij de meest optimistische supporters zakte de moed in de schoenen, de wedstrijd leek hiermee beslist. 7 minuten voor tijd wist Noah met een schot van net buiten de 16 de 3-2 aan te tekenen. De bal werd snel naar de middenstip gebracht door Westlandia als startsein voor het slotoffensief. Op zoek naar de gelijkmaker gaven we zelfs tegen 10 man ruimte en kansen weg, maar er werd vol gestreden voor een goed resultaat. Enkele minuten later kwam, na een goede interceptie van onze Tank Sem, de bal voor de voeten van Quincy. Een meter of tien voor de achterlijn net buiten hun strafschopgebied liet hij een toverbal-voorzet-schot op de goal los, die met een boog over de keeper in de goal belandde 3-3! Nog was het moreel bij onze tegenstander niet gebroken, ze bleven onverminderd jagen op de winnende treffer. Op het eind leek het steeds meer op een legendarische bokspartij tussen Rocky Balboa en Apollo Creed, zonder na te denken over je dekking tegenstoten incasseren en naar hartenlust aanvallen. Hoewel er nog genoeg hachelijke momenten voor beide goals waren, bleef de stand ongewijzigd. Weer één punt weggesleept voor de poorten van de hel, een wedstrijd voor in de boeken!

Jongens, niet heel goed gespeeld, maar door te blijven knokken toch een goed resultaat gehaald. De aankomende weken mogen we helaas niet meer bij jullie langs de lijn komen kijken, maar jullie hebben met deze wedstrijd het publiek echt vermaakt! Volgende week veel succes uit bij JVOZ, ik verwacht niets anders dan met 3 punten terug naar het Westland!