Het is 1998 dat ik voor het eerst bij Westlandia binnen wandel om mijn vrijwilligerswerk te gaan opstarten. Bij binnenkomst zitten er 7 mensen een bakkie te doen voor dat het werk wordt opgestart. Een van hen is Jeroen Vijftigschild die ik later hoor de schoonmaak van de kleedkamers voor zijn rekening neemt. Dat het iedere dag een behoorlijke klus is, daar kom ik al gauw achter omdat er op dat moment nog geen kunstgrasvelden aanwezig zijn. Vooral de wintermaanden zijn indrukwekkend vanwege de vele klei die na de training dan wel een wedstrijd wordt binnen gelopen. Maar Jeroen zoals altijd hoor je zelden klagen over het vele werk wat hij er aan had.

Een keer kwam hij verontwaardigd op me af, er waren 31 kledinghaken in de kleedkamer afgebroken. We keken samen op de lijst van trainingen de avond ervoor en wisten wie we aan zijn jasje moesten trekken. Een week later waren alle haken weer door de desbetreffende personen en keek hij weer vrolijk terug op iets waar hij zeker niet tegen kon.

Zover ik het weet heeft Jeroen meer dan 20 jaar geprobeerd om iedere dag er voor te zorgen dat het er weer spic en span uitzag om 12 uur. Aan het einde van de week was het vaste prik dat hij een Bacardi cola uit de koelkast haalde en op zijn gemak daarvan genoot. Ik en we hebben vele jaren van hem mogen genieten. Westlandia kan dan ook terug kijken op dat wat Jeroen voor de vereniging heeft betekent. Daar zijn we hem ook dankbaar voor en ik heb er jaren een fijne collega aan gehad.

Jeroen Bedankt.

Koos Groenewegen.